सोलुखुम्बु। एकै स्थानबाट ६ वटा प्रमुख हिमशृङ्खलाको आकर्षक दृश्य अवलोकन गर्न सकिने स्थानका रूपमा पिके पीक (Pikey Peak) पछिल्ला वर्षहरूमा छोटो पदयात्राका लागि उदीयमान गन्तव्य बन्न थालेको छ। कञ्चनजंघा, मकालु, महालङ्गुर, गौरिशंकर, लाङटाङ र अन्नपूर्ण हिमशृङ्खलाको अद्भुत दृष्यावलोकनका कारण यस क्षेत्रले आन्तरिक तथा बाह्य पर्यटनमा उल्लेखनीय ध्यान खिचिरहेको छ।
विश्वप्रसिद्ध आरोही सर एडमण्ड हिलारीले समेत “नेपालमै एभरेस्ट हेर्न सबैभन्दा उत्कृष्ट स्थान पिके पीक हो” भनेर उल्लेख गरेपछि यो क्षेत्र थप चर्चामा आएको हो। भीड–भाडयुक्त सामान्य ट्रेक मार्गहरूभन्दा फरक अनुभव खोज्ने पदयात्रीका लागि पिके पीक शान्त, सहज र प्राकृतिक सुन्दरताले भरिपूर्ण गन्तव्यका रूपमा स्थापित हुँदै गएको छ।
पिके पीक पुग्ने क्रममा पदयात्रीले धार्मिक तथा सांस्कृतिक दृष्टिले महत्वपूर्ण स्थल दुधकुण्ड (Dudh Kunda) पनि भ्रमण गर्न सक्छन्। समुद्री सतहबाट करिब ४,१०० मिटर उचाइमा अवस्थित यस पवित्र ताललाई ‘दुधझैँ सेतो पानी भएको’तालका रूपमा वर्णन गरिन्छ। बौद्ध तथा हिन्दू दुवै धर्मका भक्तजनका लागि यो स्थल अत्यन्तै पवित्र मानिन्छ। दुधकुण्डमा स्नान गरे पाप धुने र मनोकामना पूरा हुने विश्वासका कारण हरेक वर्ष यहाँ दर्शनार्थीहरूको चहलपहल बढ्दो छ।
यस ट्रेकको अर्को आकर्षण माउंट नम्बर (Mt. Numbur) को नजिकबाट अवलोकन हो, जसले हिमाली भू–भागको सौन्दर्यलाई झनै प्रभावकारी बनाउँछ।
कम उचाइ, सुन्दर दृश्य, स्थानीय सांस्कृतिक सम्पदा र सुरक्षित पदमार्गका कारण पिके पीक–दुधकुण्ड ट्रेक वसन्त, शरद र हिउँद तीनै ऋतुमा उपयुक्त मानिन्छ।
ट्रेक मार्ग धाप–झाप्रे–पिके बेसक्याम्प–जुनबेसी–दुधकुण्ड–फाप्लु हुँदै समापन हुन्छ। १२ दिनको यो पूर्ण कार्यक्रम काठमाडौँ आगमनदेखि अन्तिम प्रस्थानसम्म क्रमबद्ध रूपमा सञ्चालन हुन्छ। पहिला काठमाडौँमा तयारी गरी ७–८ घण्टाको ड्राइभमार्फत धाप पुगिन्छ। त्यसपछि क्रमशः झाप्रे, पिके बेसक्याम्प हुँदै पिके पीकको ४,०८५ मिटर उचाइबाट सूर्योदयसँगै हिमशृङ्खलाको विराट दृश्य अवलोकन गरिन्छ। अन्तिम चरणमा दुधकुण्ड हुँदै रिङ्मो–फाप्लु पुगेपछि काठमाडौँ फर्किने कार्यक्रम समावेश छ।
नेपालमा छोटो अवधि भए पनि व्यापक पहाडी अनुभव खोज्ने पर्यटकका लागि पिके पीक–दुधकुण्ड ट्रेक आकर्षक र सुलभ विकल्पका रूपमा तेजीका साथ लोकप्रिय बन्दै गएको देखिन्छ।
सम्पादक:
लोकेन्द्र भण्डारी
समाचार संयोजक:
सुनिल आचार्य
रिपोर्टर:
अनिता बिष्ट
सरोज वोलखे
