
सुनसरी। देवानगञ्ज गाउँपालिका–३ का अजय मण्डलले तीन कठ्ठा जमिनमा बन्दागोभी लगाएका छन्। उनलाई मजदुरको अभाव, समयमा मलखाद नपाउनु र वर्षासँगै आएको बाढीको समस्याका बाबजुद रु ५० हजारको लागतमा तरकारी खेती गर्न सफल भएका छन्। तर, मण्डलले भने उचित मूल्य पाउन समस्या भएको बताएका छन्।
भारतमा उत्पादित तरकारी नेपाली बजारमा सस्तो मूल्यमा बिक्री हुने गरेको कारण, स्थानीय किसानलाई आफ्नो उत्पादनको उचित मूल्य पाउन कठिनाइ भइरहेको छ। नेपालमा उत्पादन लागत बढी लाग्ने हुँदा, तरकारीको मूल्य भारतीय तरकारीभन्दा महँगो पर्छ। भारतमा सस्तोमा बीउ, मलखाद र सिंचाइको सुविधा प्राप्त हुने कारण त्यहाँको उत्पादन कम लागतमा उपलब्ध भएको किसान गुलाबचन मेहताले बताए। उनले भने, “नेपालमा मलखाद, बीउबिजन र सिँचाइका लागि धेरै खर्च गर्नुपर्ने भएकाले भारतीय तरकारीसँग प्रतिस्पर्धा गर्न सकिएको छैन।”
इनरुवा–४ का रामदेव मेहताले पनि भारतीय तरकारीको प्रवेशले स्थानीय उत्पादनलाई मूल्य निर्धारणमा समस्या उत्पन्न गरेको बताए। उनका अनुसार, भारतबाट सस्तो मूल्यमा आलु, प्याज, गोलभेँडा, काउली, बोडी, भण्टा र सागपात लगायतका तरकारी नेपालमा भित्रिएपछि स्थानीय किसानको उत्पादन बिक्री गर्न कठिन भइरहेको छ।
भारतबाट आउने बन्दागोभी अहिले प्रतिकिलो रु २० देखि रु ३० सम्मको मूल्यमा बिक्री हुने गरेको छ। यद्यपि, नेपाली किसानलाई सोही मूल्यमा आफ्नो उत्पादन बेचना असम्भव भएको स्थानीय किसान चन्दन मेहताले बताए। उनले भने, “यो मूल्यमा बिक्री गर्दा हाम्रो लगानी असुल्न सकिँदैन, किनकि उत्पादन लागत नै बढी पर्छ।”
भारतबाट सस्तो मूल्यमा आउने तरकारीसँग प्रतिस्पर्धा गर्न नेपालका किसानहरूलाई ठूलो चुनौतीको सामना गर्नु परेको छ। किसानहरूका अनुसार, स्थानीय उत्पादनको मूल्य घटिरहेको र लगानी नउठाउँदा, तरकारीखेती निरन्तरता दिन कठिन भइरहेको छ।
यस समस्याबाट जोगिन किसानहरूले स्थानीय तहसँग भारतबाट आउने तरकारीमा कडाइ गर्ने र स्थानीय उत्पादनलाई प्रोत्साहन गर्न आग्रह गरेका छन्। यसै गरी, कृषिमा बढ्दो लगानी र उत्पादन खर्चका कारण नेपालका किसानहरूले उचित मूल्य पाउनका लागि विभिन्न उपायहरूको माग गरिरहेका छन्।
सम्पादक:
लोकेन्द्र भण्डारी
समाचार संयोजक:
सुनिल आचार्य
रिपोर्टर:
अनिता बिष्ट
सरोज वोलखे